Shën Gjergji i Janinës (17 Janar )
Shën Gjergji lindi në vitin 1808 në fshatin Xurhli të zonës së Gerbenesë, prej prindërish të varfër bujq, Kostandinit dhe Vasillos. Gjergji, për shkak të gjendjes ekonomike të prindërve të tij nuk u arsimua dhe mbeti analfabet. Mbeti jetim në moshë të vogël dhe shkoi në Janinë, ku u bë kujdestari i kuajve të Haxhi Abdullahut, tek i cili qëndroi për tetë vite.
Gjatë Tetorit 1836 u akuzua nga disa armiq të tij turq, sikur ishte islamizuar dhe më vonë ishte rikthyer përsëri në fenë e krishterë. Para gjykatësit Gjergji u mbrojt me guxim dhe rrëfeu se kurrë nuk e kishte mohur fenë e tij të krishterë.
Kështu pasi u zbulua që nuk ishte rrethprerë u la i lirë.
Më pas u martua me një vajzë të quajtur Eleni dhe më 30 Dhjetor 1837 lindi fëmija i tyre, që pas tetë ditës, më 7 Janar, në të kremten e Pararendësit, u pagëzua duke marrë emrin Joan, për shkak të ditës.
Në vijim, Gjergji, u punësua si kujdestar kuajsh tek Myselimi i Filatit dhe shkoi të jetonte në këtë qytet. Më pas me lejen e pronarit të tij, erdhi në Janinë për punët e tij, ku më 12 Janar 1838, ditën e mërkurë, një turk e akuzoi sërish me akuzën e mëparshme, se ishte bërë mysliman dhe më vonë ishte rikthyer në krishterim.
Kështu u arrestua, u burgos dhe me dhunë turqit u përpoqën që t’i ndryshonin besimin. Por Gjergji, qëndroi i patundur, duke pohuar Krishtin. Më kot njerëzit dhe kleri u përpoqën ta bindnin të arratisej nga burgu. Ai dëshironte që të martirizohej për Krishtin. Tre herë e çuan tek gjykatësi, dhe të tria herët pohoi besimin e tij të krishterë.
Kështu të hënën më 17 Janar 1838 Gjergji u var në sheshin e pazarit.
Tre ditë qëndroi i varur dhe gjatë kësaj kohe çdo natë një dritë qiellore shkëlqente mbi kokën e tij. Që nga ai moment, një stuhi mrekullish vërshoi qytetin. Shumë të paralizuar dhe të vuajtur nga sëmundje të ndryshme, duke iu drejtuar shenjtorit, gjetën shërimin e tyre.
Akoma edhe një grua myslimane hoqi çorapen nga këmba e shenjtit dhe e çoi tek një tjetër grua myslimane e sëmurë, e cila u shërua menjëherë. Për këtë arsye nëpër ikona shenjti ikonizohet i varur duke patur të veshur çorape vetëm në njërën këmbë. Ikona e tij e parë u ikonizua 13 ditë pas martirizimit të tij. Më vonë lipsani i tij, u dhurua nga Mustafa Pashai tek Mitropoliti Joakim i Janinës dhe u varros me nderime në krah të Hierores së Kishës Metropolitane të Shën Athanasit.
Më 26 Tetor 1971 u krye Transferimi i Lipsanit të Shenjtë të Shenjtorit, në Kishën që mori emrin e tij, e cila u ndërtua në vendin ku më parë ishte shtëpia e tij. Shenjti nderohet edhe në Kofuz në Kishën “E Tërëshenjta e të huajve”, ku ikonizohet si një i ri i veshur me fustanellë.