Shën Ariston Çudibërësi - Episkop i Arsinois në Qipro : 22 Shkurt
Shën Aristoni jetoi në Qipro gjatë fundit të shekullit
IV dhe fillimit të shekullit V. Gjatë asaj kohe në zonën e Pafos ekzistonin dy
Episkopë. Njëri në zonën e Pafos me rezidencë në Pafon e Ri dhe tjetri në zonën
Arsinois me rezidencën në Arsinois, aty ku gjendet qyteti Hrisohus. Sipas atyre
që thotë Shën Neofiti i Mbyllur (12 Prill), Shën Aristoni është episkopi i dytë
i Arsinois sipas radhës. I pari përmendet një Episkop i quajtur Nikolla. Pas
tij është Shën Aristoni dhe më pas Shën Nikoni dhe Shën Arkadi (29 Gusht). Dhe
të tre këta Shenjtorë, Aristoni, Nikoni dhe Arkadi, konsiderohen sipas Shën
Neofitit si po njësoj të denjë si tre Etërit dhe Hierarkët e mëdhenj të Kishës
sonë, Vasili i Madh, Grigor Theologu dhe Joan Gojarti.
Shën Aristoni lindi prej prindërish besëmirë, të cilët
u kujdesën që ta edukonin dhe ta rritnin birin e tyre sipas Perëndisë. Vyrtyti
dhe jeta më Krishtin ishte qëllimi i jetës së Shën Aristonit. Vetëdorëzimi i
tij i plotë tek Zoti e dorëzoi që të fitonte vyrtytin e butësisë dhe mbretëreshën
e vyrtyteve, përulësinë, dhe prej saj shenjtërinë. Me vepra dhe me fjalë u bë
mësues i flaktë i devotshmërisë dhe i besimit orthodhoks, mbrojtës i jetimëve,
ëngjëll ngushëllimtar i të varfërve dhe të sëmurëve, atë i dashur për të
gjithë. Fjala e Dhjatës së Vjetër: “Sa më e madhe të jetë tek ai përulësia, aq
më shumë hir do të gjejë para Zotit” (Urtësia e Sirahut 3.18), gjeti zbatimin e
saj në personin e Shenjtit. Perëndia i Shenjtë e denjësoi edhe me dhuntinë e
çudibërjes. Oshënar Neofiti shkruan për Shenjtin, se ai ishte “shërues i
mrekullueshëm kundër demonëve”. Shën Aristoni fjeti me paqe.